കവിത

കാണാക്കനവ്

അശ്വിന്‍.എന്‍ വി

സ്റ്റാന്‍ഡേര്‍ഡ് എട്ട് ബി

കവി: മഴകാത്ത് നില്‍ക്കുന്ന ഭൂമി ഇന്ന്

കാത്ത് നില്‍പ്പിന്റെ മുഷിപ്പറിയും

കെഞ്ചി പ്പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഭൂമിയോട്

എല്ലാരുമെല്ലാം സമന്മാരാണ്

എങ്ങുമേ നാശം വരുത്തിവെച്ച്-

മാനവര്‍ പടുകുഴി തോണ്ടിടുന്നു.

മണ്ണും മരവും പരിസ്ഥിതിയും

എല്ലാം നിനക്കിന്നന്യമല്ലോ!

നിന്നിലേക്കെത്തുന്ന ജലകണങ്ങള്‍

മഴമാത്രമല്ലെന്നശ്രുവും താന്‍

ഇനിയും കരഞ്ഞിടാന്‍ എന്റെ കണ്ണില്‍

കണ്ണുനീരില്ലയെന്നോര്‍ക്കുക നീ.

പണ്ടും മനുഷ്യമുണ്ടായിരുന്നു

ഭൂമിയില്‍ ഹരിതം വിതച്ചിടുവാന്‍

അന്നുമെന്‍ കണ്ണുനീര്‍ വീണിരുന്നു

ആനന്ദാശ്രുവായ് നിന്നിലേക്ക്

ഞങ്ങള്‍ :മരമായ മരമെല്ലാം വെട്ടി ഞങ്ങള്‍

കാടുകളില്ലാതെയാക്കിടുന്നു

കുന്നായ കുന്നെല്ലാം നീക്കി ഞങ്ങള്‍-

കുന്നിക്കുരു പോലെ ആക്കിയല്ലോ!

നെല്ലായ നെല്ലെല്ലാം മാറ്റി ഞങ്ങള്‍

നെല്‍ വയലെല്ലാം നികത്തി ഞങ്ങള്‍

നെല്ലിന്റെ നാടായ കുട്ടനാട്ടില്‍

നെല്‍വയലൊന്നുമേ കാണ്‍മതില്ല

മറ്റു മറ്റുള്ള നാടുകള്‍ തന്നിടുന്നു

ഭിക്ഷയായ് നമ്മള്‍ തിന്നിടുന്നു

നാടിന്നു നാശം വരുത്തി ഞങ്ങള്‍

നെടും തൂണ് നോക്കി മുറിച്ചു ഞങ്ങള്‍

നാളത്തെ ലോകം നമുക്ക് അന്യം

ശൂന്യത മാത്രം നമുക്ക് സ്വന്തം

ഒരു തുള്ളി വെള്ളമെനിക്ക് തന്നാല്‍

പുലരുമീ ഭൂമി പുതുമയോടെ

കണ്ടുരസിക്കാം നമുക്കിതെല്ലാം

വീണ്ടും വരേണം ഹരിത വര്‍ഷം

മഴ :എന്തിനീ മണ്ണിലേക്കാനയിപ്പൂ ഞാന്‍

എന്നുടെ കൂട്ടുകാരാരുമില്ല

ഞങ്ങള്‍: തെറ്റുകളെല്ലാം പൊറുത്തിടേണം

മാപ്പു നല്‍കേണം എനിക്ക് തായേ.